Pokarm powinien być niskokaloryczny, a czas spożywania długi, co oznacza dokładnie to, że ma być twardy, ścierny, włóknisty. Z tego włókna flora bakteryjna w jelitach zbuduje białka i witaminy, które zwierzę odzyska w akcie cekotrofii.
Tak wygląda naturalne środowisko dzikich szynszyli:
Nowości w diecie wprowadza się stopniowo, aby flora bakteryjna mogła się przestawić.
Prawidłowo żywione i utrzymywane szynszyle w niewoli mogą dożyć 20 lat, tymczasem średnia długość życia to 8.
➤Różnorodność.
Podaje się jednorazowo minimum 8 różnych gatunków roślin. Między innymi ma to być głóg, leszczyna, jabłoń, grusza, jeżyna, czarna porzeczka, osika, topola, wiąz, morwa, dzika róża, jawor, jarzębina, truskawka. Trzeba trzymać się zasady, że zbieramy roślinność nie bliżej niż 1km od ulic / fabryk / wyziewów z komina. Dla utrudnienia należy mieć także pewność, że nie były one niczym pryskane...
➤Zasada - dużo wapnia, mało fosforu.
Nadmiar fosforu pojawia się przy kamieniu ziarnami, nasionami i orzechami. Przy niewłaściwym stosunku wapnia do fosforu w diecie, najszybciej pojawiają się choroby zębów i nerek. Gdy zapotrzebowanie na wapń nie jest zaspokajane, organizm wykorzystuje ten zawarty w kościach, stopniowo osłabiając ich strukturę. Siano dobrej jakości MUSI BYĆ stale dostępne tak samo jak sepia. Szynszyla ma mieć pod nosem kilka rodzajów siana jednocześnie, warto przy każdym dokładaniu wzbogacić porcję o zioła, suche liście, patyki. Dla szynszyli idealna jest kostrzewa trzcinowa, oraz śmiałek darniowy.
➤Gotowe karmy, mieszanki, musli, granulaty.
Niezależnie od tego jak piękny opis widnieje na opakowaniu i jak bardzo polecana jest firma, należy sobie zakonotować, że... Szkodzi im to! Taka przetworzona dieta jest odpowiedzialna za wiele problemów zdrowotnych. Tysiące zwierząt domowych cierpi na różne dolegliwości od czasu pojawienia się gotowych karm na rynku.
Na
wolności zaobserwowano pobieranie przez szynszyle nasion tylko dwóch gatunków roślin, korzeni trzech, w tym jednego gatunku kaktusa i korzeni jednego gatunku
opuncji. Oraz pędów i liści tych oto roślin:
korzenie i niepozorne liście L. purpurea są spożywane zimą i wiosną
soczyste liście C. grandiflora tuż obok kolczastej puji zaopatrują szynszyle w wodę
efedra czilijska zawiera w swoim składzie efedrynę
Reszta diety to trawy, łodygi i gałęzie (ponad sześćdziesięcio-sześcio procentowy udział włókna). Schronienie dają połacie gęsto zarośnięte przez słynną puya berteroniana, która to stanowi 80% diety i wraz z trawą nassella chilensis jest konsumowana przez cały rok, a nie sezonowo. Puya jest dla szynszyli często jedynym źródłem wody.
